Kryetari i VMRO-DPMNE-së, Hristijan Mickoski, në konferencën e sotme për media tha se zgjedhjet janë zgjidhja e vetme dhe se vijat e tyre të kuqe në raport me Bullgarinë janë të qarta.

“Mickoski pranoi amendamentet kushtetuese” ishte fraza e rreme e Kovaçevskit dhe e qeverisë prej muajsh, por edhe teza e asaj pjese të partive politike të motivuara nga pushteti për të qenë opozita e opozitës duke u shtirur si patriotë të shqetësuar dhe duke thënë me ngulm prej muajsh. se VMRO-DPMNE do të dorëzohet para ndryshimeve kushtetuese. Prej dje është krejtësisht e qartë se nuk do të ketë ndryshime kushtetuese nën diktat bullgar. Dhe nuk do të ketë asnjë. Nuk ka përkulje kur është fjala për dinjitetin dhe nderin e popullit dhe të Maqedonisë – theksoi Mickoski.

Ai shtoi se me atë foto dje, të vogëlushëve të frikësuar nga qeveria, të ulur pranë njëri-tjetrit, duke mbajtur frikën e njëri-tjetrit, përfundon një brez famëkeq politikanësh që mendonin se për shkak të kënaqësive dhe përfitimeve personale mund të ishin mbi popullin dhe interesat.

Ato janë edhe vazhdimësi e një tradite të keqe, do të thosha, tridhjetëvjeçare në Maqedoni, të individëve që në politikë pasurohen nga kurrizet e popullit, të popullit të vuajtur dhe i shesin duke i bindur se po i shpëtojnë. . Dhe kjo është e gjithë çështja, dhe gjithçka tjetër është një farsë dhe fjalë të rreme. Dje ishte një tregues i qartë kristal i asaj që kam thënë për më shumë se një vit. Se kemi një marrëveshje të keqe të pranuar në mënyrë të njëanshme nga qeveria dhe se qeveria, duke tërhequr Maqedoninë, do të godasë me mur. Autoritetet e SDS-së dhe BDI-së kanë përdorur shumë gënjeshtra, shumë manipulime dhe nënshtrime për të kaluar diçka, dhe sinqerisht po ju them se me këtë gjeneratë të VMRO-DPMNE-së nuk ka as mundësi teorike që t’i kalojë një diktat. dëm të popullit tim dhe çdo gjë në drejtim të mohimit të identitetit tim, të përbashkët shekullor – theksoi lideri i VMRO DPMNE-së.

Dhe kjo konferencë shtypi sot, në ndryshim nga nervozizmi, i munduri dhe frika e djeshme për karrierat e tyre personale – persona të tërbuar nga pushteti, nuk është akt triumfalizmi, as gëzimi, sepse gjërat janë shumë serioze, dhe Maqedonia është në një situatë shumë të vështirë. situatë. Përveç krizës tashmë të mprehtë ekonomike, vendi është edhe në krizë politike.

Dua të sqaroj disa gjëra.

Para së gjithash, pretendimi i qeverisë dhe thjeshtimi i tyre i çështjes se pranimi i amendamenteve kushtetuese nën diktimin bullgar do të varej nga fakti nëse do të kishim qenë pro BE-së apo kundër BE-së, apo siç duan ta paraqesin tablonë bardh e zi – nëse do të kishim qenë për perëndimin apo për lindjen. Kjo nuk është aspak një zgjedhje e tillë dhe i kërkoj mediave, gazetarëve, ekspertëve dhe gjithë publikut që të mos bien pas këtij manipulimi të zbehtë. Sepse shumica e popullit dhe unë si kryetar i VMRO-DPMNE-së jemi pa mëdyshje për hyrjen e Maqedonisë në Bashkimin Evropian, sepse kjo është rruga jonë e vetme. Por jo me çmimin e vetëmohimit, as me çmimin e diktimit që është kutia e Pandorës për shpifjen e identitetit dhe hapjen e portës për shumë kërkesa të tjera. Jo për të hyrë në lojën e përsëritur të shkopit dhe karotës, pa asnjë garanci për hyrje në BE, nga e cila vendi do të shohë vetëm shkopin, pra një tjetër bllokadë. Në fund të fundit, ne të gjithë besojmë në kriteret e Kopenhagës, që sigurisht nuk janë, pranimi i një furie kërkesash të një shteti fqinj, me një tendencë të qartë për të fshirë ekzistencën dhe historinë e një shteti tjetër. Që një vend fqinj të bëjë një ndërhyrje në histori, në ndjenjën kolektive të një vendi tjetër dhe të gjitha këto të bëhen kriter për integrimin e vendit në Bashkimin Evropian. Dhe e gjithë kjo u mundësua nga kjo qeveri dhe këta politikanë – tha Mickoski.

Tani mund të shtiren si evropianë, por janë larg kësaj. Ata nuk janë evropianë dhe është e pavërtetë se po i presin damarët pas BE-së, sepse derisa po e bëjnë, Maqedonia është nën hetim për vjedhje të parave dhe keqpërdorim të fondeve nga Bashkimi Evropian. Nuk janë për BE-në dhe për shkak se nuk ka tender nga i cili nuk ka dyshime të bazuara për komisione, nuk kanë hacienda, vila apo toka për një euro për përfitimin e tyre personal. Ata nuk janë për BE-në se vjedhin edhe nga citostatikët për pacientët me kancer dhe arsimin e kanë afruar në Tanzani në vend të Bashkimit Evropian, do t’ju kujtoj ato billborde.

Më tej ai tha:

E them hapur qe qeveria gjithmone tani e tutje kur e perhap ate histerine e rrejshme se jane te shqetesuar, pervecse jane direkt fajtore qe e kane cuar Maqedonine ne qorrsokak dhe larg BE-se, nuk i intereson fare BE-ja. , por ata janë të shqetësuar për përfundimin e karrierës së tyre personale dhe kanë frikë për fatet e tyre personale.

Nuk është e vërtetë se koncepti i Maqedonisë dhe BE-së është mposhtur, siç dëshiron ta prezantojë qeveria, por koncepti i tyre për t’i parë gjërat ashtu siç Maqedonia mund të vijë ose të mos vijë kurrë në BE është i mposhtur. Sigurisht jo me koston e shpërfytyrimit. Humbja e konceptit të tyre do të thotë vetëm humbje dhe fundi i karrierës së tyre të mjerueshme politike.

Gjëja e dytë që dua të theksoj. Gabimi kryesor i qeverisë në procesin e krijimit të kësaj zgjidhjeje, të cilën e shohim si përfundoi, është se e përjashtoi plotësisht opozitën. Ata u ulën, ranë dakord, pranuan gjithçka që pala tjetër donte dhe dolën publikisht dhe tani thonë hajde pranoje. Ata nuk mund të kërkojnë konsensus për diçka që ne nuk ishim të përfshirë në krijimin. Në fakt, do t’ju kujtoj se edhe gjatë një loje të tillë, ata refuzuan të gjitha propozimet e VMRO-DPMNE-së që ishin në drejtim të çarmatosjes së diktatit që e pranuan dhe garantimit të Maqedonisë, duke ofruar atë që është më e rëndësishme. një të ardhme të caktuar. Ne kemi bërë propozime gjatë gjithë kësaj periudhe dhe ata i kanë refuzuar të gjitha me rrëfimin se pa ne do të kishin siguruar mazhorancën që e pamë të mbyllej dje.

Në fund të fundit, tani na thonë se fëmija ka lindur, propozimi dhe diktimi është këtu, duhet ta vish në djep dhe të bëhesh babai i fëmijës. E përkthyer do të thotë pranoje propozimin në krijimin e të cilit nuk ka asnjë rol VMRO-DPMNE-ja, pra në kuptimin figurativ ta bësh djepin tënd si baba, kur nuk je në lidhje me të. Një politikë e tillë nuk bëhet dhe ne nuk do të pranojmë një menaxhim të tillë pa ide dhe amator të punëve.

Së treti, i gjithë ky proces e delegjitimoi kryeministrin Kovaçevski, i cili në fakt erdhi në atë vend pa u zgjedhur nga populli, dhe delegjitimoi plotësisht tërë Qeverinë, që është një lloj hibrid i interesave personale dhe më së paku i takon popullit. Përveç kësaj, dy vitet e fundit i janë kushtuar ekskluzivisht kësaj çështjeje dhe gjithçka tjetër mbetet e njëjtë. Populli është i uritur, jeta po bëhet më e vështirë dhe shumë pak flitet për tema reale si shëndetësia, ekonomia, arsimi, bujqësia, pagat.

Pretendimi i Kovaçevskit se ai do të kishte marrë pasaportat bullgare që i marrin disa nga bashkëqytetarët tanë nuk është i vërtetë. Është një mënyrë tjetër për t’i parë gjërat. Bullgaria e paraqet si ekzistencën e pakicës së tyre në Maqedoni, por realiteti është se ata marrin pasaporta për shkak të njerëzve si Kovaçevski që kanë vjedhur Maqedoninë për 30 vjet pa siguruar të ardhme.

Ne kemi një qeveri pa legjitimitet dhe duhet të them se nuk ka rëndësi se çfarë mendon Kovaçevski apo qeveria kur kanë humbur interesin publik dhe janë delegjitimuar. Nuk po them se nuk janë faktor, por janë kthyer në një faktor jopersonal që e ka çuar vendin në një qorrsokak. Dhe kur dikush pyet se çfarë mendon për atë që mendon Kovaçevski, realiteti thotë se nuk ka më rëndësi se çfarë mendon ky njeri.

Së katërti, është gjithashtu e vërtetë se me gjithë zbardhjen e gjërave pas dje dhe shpërndarjen e fushatave të vazhdueshme të gënjeshtrave nga ana e pushtetit se do të kishin siguruar shumicën, problemi është edhe sot i pranishëm, ekziston dhe Maqedonia është në krizë të madhe. . Më duhet të pranoj se si person jam shumë i shqetësuar për gjërat që e kanë tharë vendin dhe gjërat ende në fund bien në mur. Dëgjoj se autoritetet ngushëllohen dhe bëjnë llogaritë se e lanë hapur derën për amendamentet kushtetuese duke mos e mbyllur qëllimisht seancën dhe se komuniteti ndërkombëtar tani do të jetë nën presion, megjithëse mos mendoni se për më shumë se një vit lexonim poezi në ato mbledhje, në kundërshtim me vullnetin e qartë të popullit dhe do të bënim një ndërhyrje në demokraci, me presione, kërcënime, shantazhe dhe forma të ndryshme.

Të them të drejtën nuk besoj më në skenarë të tillë, megjithëse kam qenë dëshmitar dhe kam marrë pjesë në shumë takime të tilla, por rezultatin e patë dje. Nuk do t’i referohem as sesi kjo qeveri abuzon me faktorin e huaj në atë kontekst, por dua ta dini se nuk ka çmim, ua përsëris të gjithëve që e ndjekin këtë konferencë për shtyp, nuk ka çmim me të cilin do t’i pranonim këto ndryshime kushtetuese. nën diktat bullgar dhe nuk duhet harxhuar asnjë sekondë më shumë për këtë çështje. Problemi ekziston dhe duhet gjetur një rrugëdalje. Ose atë që individët shpesh e bëjnë si pyetje, çfarë do të bëjë VMRO-DPMNE. E vetmja zgjidhje, e vetmja rrugëdalje e arsyeshme janë zgjedhjet. Zgjedhjet mbi bazën e të cilave do të vendosë populli, bëni kujdes në bazë të zgjidhjeve specifike që partitë do të ofrojnë si më tej. Vijat tona të kuqe dhe lufta jonë për garanci në çështjen me Bullgarinë janë të qarta. Ne do të ofrojmë një zgjidhje patriotike, krahasimisht, jashtëzakonisht korrekte që do të ruajë, mbrojë dhe avancojë interesat e Maqedonisë. Por për ta bërë këtë na duhen fillimisht zgjedhjet! Qeveria ka goditur një mur dhe ka nevojë për një rindezje. Duhet një drejtim i ri. Dhe nuk kam iluzione që kundër vullnetit të qartë të popullit të shprehur në të gjitha matjet publike se kjo Qeveri është e gatshme, se SDS është nën minimumin bazë të mbështetjes edhe nën 200 mijë vota, e ndoshta edhe më poshtë, se matematika e votave është. deputetë ende vendimtarë në Parlament, i cili fatkeqësisht është ende në favor të qeverisë. Prandaj çdo votëbesim që mund të përfundojë me një deputet të rrëmbyer që do të kërkojë zemrën dhe mendjen e tij diku në botë, siç i ndodhi asaj, është vërtet e kotë. Por paralajmëroj se çdo muaj më shumë mirëmbajtje artificiale e kësaj qeverie do të thotë dy gjëra: e para humbje kohe dhe së dyti krizë edhe më e thellë.

Tani është ora. Ka ardhur koha kur populli duhet të dëgjojë një Qeveri me legjitimitet popullor.

Maqedonia le të qëndrojë në këmbë dhe të luftojë për të ardhmen, për një jetë më të mirë, për fitoren e kësaj gjenerate dhe të gjeneratave të cilëve ua kemi borxh – përfundoi Mickoski.