Ndërsa policia dhe prokuroria po hetojnë dyshimet se Dijana Hrkaloviqit tregtoi ndikim në rastin e vrasjes së Vlastimir Milosheviq, dhe publiku e lidh atë me strukturat kriminale, është e pamundur të mos kujtohet rruga e zhvillimit të ish-sekretares së shtetit në Ministri e Brendshme dhe fakti që ajo u soll në atë pozitë, komandonte prej saj nën kujdesin e udhëheqjes shtetërore dhe Partisë Përparimtare Serbe (SNS), por edhe se ishte “ushtare” e partisë kur e kishte nevoja.

Dikur e shpërblyer, e lavdëruar dhe e respektuar gjersa sot e lënë në duart e rrymave politike në vend, Diana Hrkaloviq aktualisht është një nga personalitetet më të diskutueshme për të cilën është folur në heshtje prej vitesh, dhe sot krimet për të cilat ajo akuzohet po “zhurmojnë” të gjithë kambanat”. Pikërisht ky fakt, nëse të gjitha detajet e tjera lihen mënjanë, tregon qartë se karriera e saj është kryer pothuajse që në fillim, dhe kështu meritën për këto “krime” nuk mund ta përballojë vetëm ajo.

Kjo tezë konfirmohet nga sulmet e sinkronizuara, të shpërthyera të mediave të regjimit ndaj ish-sekretares pas arrestimit të saj, sidomos duke pasur parasysh se nuk lejohej të shkruhej për të as në një kontekst pozitiv, derisa u dha drita jeshile “nga lart”.

Nëse kthehemi vetëm disa vjet mbrapa dhe kujtojmë të gjitha “punët” që ajo bëri me urdhër të Partisë Progresive Serbe, do të kuptonim pse kjo situatë është krejtësisht paradoksale, raporton nova.rs.

Për shembull, Hrkaloviq ishte besnike ndaj partisë në pushtet kur dërgoi oficerë policie në Potoçari për të filmuar nëse kishte një sulm ndaj presidentit Aleksandër Vuçiq, siç tha ish-anëtari i Departamentit për Mbikëqyrjen e Fshehtë të MPB-së, Milan Dumanoviq, duke shtuar se në atë kohë tifozëve iu dhanë 200 stema policie.

Hrkaloviq jo vetëm që nuk e shqetësoi kreun e shtetit atëherë, por në vitin 2018 ajo u dërgua te Luçani për të qetësuar tensionet midis qeverisë dhe opozitës në qendrat e votimit, dhe përgjegjësinë për largimin e saj e mori Ministri i atëhershëm i policisë, Nebojsha Stefanoviq. Më pas, si shumë herë para dhe pas atij incidenti, Stefanoviq i ofroi Vuçiqit dorëheqjen, por presidenti tha se ministri i atëhershëm i Policisë do të largohej nga partia kur ai t’ia kërkojë.

Në maj të vitit 2012, në prag të zgjedhjeve në Beograd, në të cilat Hrkaloviq ishte i 12-ti në listën e Partisë Progresive Serbe “Ta fillojmë Beogradin – Tomislav Nikoliq”, dhe më pas u bë deputete e Kuvendit të Beogradit, aktiviste e “Asociacionit të Drejtësisë”.

Në deklaratën që kanë dhënë në polici e kanë identifikuar atë dhe katër meshkuj të tjerë, por ende nuk dihet nëse me atë rast është thirrur në polici për të dhënë deklaratë, edhe pse përgjigja mund të merret me mend.

Dhe këta janë vetëm disa nga shembujt për të cilët publiku në Serbi nuk i mësoi për shkak të rrethanave të ndryshme gjersa shtrohet pyetja se çfarë përcaktoi saktësisht largimin e Hrkaloviqit nga pozitat qeveritare.