Zemërimi dhe dhimbja civile do të jenë subjekt i përpjekjeve për manipulim. Kjo pritet. Le të jemi vigjilentë dhe të ruajmë integritetin e shtysës për ndryshime sistematike, duke mësuar nga përvoja e Revolucionit Shumëngjyrësh. Qytetarët kanë të drejtën e tubimit paqësor. Por nëse ky tubim është në funksion të axhendave politike, të ndryshimit të qeverisë që të vijë “populli ynë”, nuk mund të bëjmë asgjë. Shansi ynë qëndron te aleanca dhe presioni, qeveria dhe të gjitha institucionet, të ngrihen në këmbë dhe të japin drejtësi dhe një sistem funksional. Këtu, testi është tek qytetarët – të njohin dhe refuzojnë tentativat për rrëmbim, dhe Qeveria – të jetë e madhe dhe të mos shtypë një revoltë të justifikuar. Më në fund, pas një goditjeje dhe dhimbjeje të tillë, është koha që të gjithë ne të ndërtojmë një distancë të shëndetshme nga besnikëritë e vjetra. Le t’i shikojmë gjërat me sy hapur, pa botëkuptim partiak. Nëse diçka është e mirë, është mirë edhe kur e bëjnë ata për të cilët nuk kemi votuar. Nëse diçka është e keqe, është e keqe pavarësisht se çfarë kanë bërë “populli ynë”. Në Maqedoninë tonë sot, ne duhet të ngrihemi mbi ndarjet partiake. Le të jemi bashkë! Pa këtë mësim më të rëndësishëm – një Koçan i ri, më besoni, është i pashmangshëm! – shkruan ish-ministri i qeverisë së LSDM-së, Nikolla Dimitrov.

Ai tha se ne duhet të ndalojmë së rrënjosuri për vdekjen tonë. Ai thotë se ne nuk mund të inkurajojmë institucionet, shtetin, jo vetëm që të dështojnë, por nëse është e nevojshme të shemben, vetëm sepse aktualisht nuk udhëhiqen nga “tonët”.

Le t’u “u japim frymë qafës” autoriteteve, t’i kritikojmë fort kur gabojnë, por t’i mbështesim kur i shohim duke bërë punën e tyre. Sikurse mediat dhe punonjësit e shëndetësisë bënë punën e tyre në këto ditë të tmerrshme dhe Zoti na ruajt, kështu bëri edhe prokuroria publike. Ndërsa qeveria aktivizoi menjëherë sistemin evropian të mbrojtjes civile. Të jemi të zëshëm dhe aktivë dhe fillimisht nga vetja, e më pas nga institucionet, të insistojmë në rregull dhe përgjegjësi. Ne kemi përvojë si popull që ndryshimi i qeverisë nuk do të thotë ndryshim i sistemit. Prandaj, qëllimi i zërit duhet të jetë – ndryshimi sistemik.

Të bëjmë propozime dhe të shtyjmë për ndarjen e shtetit nga partitë. Le të pyesim vendet e tjera që përdorën mësimin e tmerrshëm për të rivendosur të gjithë sistemin, si Suedia, se si dhe çfarë saktësisht bënë. Qeveria ka shpallur një luftë pa kompromis kundër korrupsionit. Është në rregull të jesh aleati i tij më i madh nëse ai e mban atë premtim, por ne duhet të jemi edhe problemi i tij më i madh nëse e shohim atë duke refuzuar atë – komentoi Dimitrov.

Nuk është koha për një revolucion shumëngjyrësh, nga i cili ndoshta shumë kanë mësuar shumë dhe janë penduar që janë pjesë. Synimi si i revolucionit shumëngjyrësh ashtu edhe i protestave aktuale të paralajmëruara, pas të cilave u pa se qëndrojnë njerëz nga partitë, është i njëjti. Axhenda është shkatërrimi i stabilitetit dhe ndryshimi i qeverisë pa zgjedhje. Në vend që t’u lërë hapësirë ​​institucioneve që ta çojnë hetimin deri në fund dhe më pas të gjykojnë, dikush kërkon të përdorë periudhën e dhimbjes dhe zemërimit për të hibridizuar demokracinë. Rezultati do të ishte i njëjtë si në revolucionin shumëngjyrësh – individë që përfitojnë dhe masa që ndihen të mashtruar, të manipuluar.

Profesori universitar dhe ish-nënkryetari i LSDM-së, Gordan Georgiev, thotë se nuk është koha për protesta, por për të mbështetur ata që janë në gjendje të ndryshojnë gjërat. Le t’i ndjekim në çdo hap, në çdo moment, në çdo kthesë dhe të mos lejojmë që kjo të kthehet në një gjueti shtrigash.

E kishim fatin të qëndronim këtu, nën këtë qiell, pas Koçanit. Këtë fat e ndajmë të gjithë ne, qytetarët që jetojmë në këtë territor, ne që mbetëm gjallë.

Dhe si jetoni pas kësaj? Në fund të shtatë ditëve të zisë pas makthit që na ndodhi, ndërkohë që të afërmit, miqtë, fqinjët, shokët e klasës ende nuk e marrin veten nga dhimbja e vdekjes së tmerrshme të të dashurve të tyre, ne të tjerët, të vdekurit e gjallë, duhet të fillojmë të veprojmë. Dhe ne do të jemi në gjendje të veprojmë në mënyrë efektive vetëm nëse së pari veprojmë individualisht dhe më pas kolektivisht.

Kjo do të thotë, së pari, që secili prej nesh të numërojë “dyqanet” e veta personale (i kam numëruar vetë, kam 5-6 dyqane të tilla) dhe t’i mbyllim. Kjo do te thote qe cdo lidhje, cdo lidhje, une kam nje kusheri atje, do ta rregulloj, mos u shqeteso, a ke burre aty, kam degjuar se ke qene afer saj… do t’i varrosesh gjithe ato dy metra nen toke, do ta varrosesh. Pa këtë, nuk ka përparim, shanset tona janë pothuajse inekzistente. Me “dyqane” nuk nënkuptoj vetëm korrupsionin dhe krijimin e lidhjeve të buta dhe të forta, por nënkuptoj edhe dyqane të ndryshme ideologjike, preferenca personale, mundësi për poste dhe një rrogë apo projekt më të lartë, trishtim për të shkuarën, ndoshta edhe një padrejtësi apo mëkat që ju kanë bërë më parë këta apo ata njerëz… Jo, jo, të gjithë do të shkoni anash.

Së dyti, pasi ta bëjmë këtë, do të na duhet të japim mbështetje të plotë për ata që tani janë në gjendje ta bëjnë atë për ne. Dhe ata janë në gjendje ta bëjnë këtë sepse janë të tmerruar, dhe janë të shkatërruar, supozoj se jeni dakord që edhe ata janë njerëz. Më besoni, në terma të ashpër politik, askush nuk e dëshiron një fatkeqësi të tillë 9 muaj pas një mandati të fortë. Ata duhet të jenë të tmerruar, si për veten e tyre ashtu edhe për ne, por duhet të shohim nëse ata janë THYER. I thyer se është tani ose kurrë për të rregulluar gjërat. Sinqerisht, ata duken të thyer, por është detyra jonë t’i ndjekim në çdo hap, çdo moment, çdo hap. Sigurisht, pasi mbyllëm dyqanet tona më parë, apo jo?

Unë shoh që opozita po sillet me shumë kujdes dhe kjo është mirë, kriza është e madhe, rreziku është shteti dhe mbijetesa e përgjithshme e kësaj shoqërie. Ju e dini shumë mirë që ne të gjithë e pëshpëritim: ky nuk është një vend, nuk jemi mjaft të mirë, do të jetë përsëri njësoj. Me këtë, do të thoja një dozë të shëndetshme skepticizmi dhe mosbesimi, ne duhet të mbështesim plotësisht ata që tani janë në gjendje ta bëjnë këtë. Sepse, realisht, ne nuk kemi një të dytë më të mirë. Qeveria është në mandatin e saj të hershëm, opozitës i duhet kohë të konsolidohet, nuk kemi një të dytë më të mirë.

Prandaj, ne duhet të injorojmë dhe të dënojmë të gjitha rënkimet që vijnë nga ambientet e brendshme me tym e të qelbur të dyqaneve tona personale. Ne duhet të inkurajojmë të gjithë mbështetjen me qëllime të mira. Sepse më besoni dhe ju e dini mirë këtë, do ta ndiejmë menjëherë nëse na mashtrojnë, nëse na çojnë të etur përtej ujit… me kalimin e viteve kemi zhvilluar një instinkt pervers për të njohur gënjeshtrat, por edhe një nxitje të keqe për të “ripaketuar” të vërtetën tonë. Më pas, dhe në çdo ndalesë të rrugës, do të dalim në rrugë, nuk na shpëton, edhe pse ajo, rruga, është dëshmuar shumë herë më parë gënjeshtër. Unë e shoh protestën, në formë individuale ose kolektive, si “protestë në enteleki”, si të qenit në gatishmëri 24/7, si një nxitje për t’i shtyrë gjërat dhe si një frenim për ta kthyer këtë në një gjueti shtrigash, drejtësi selektive apo drejtësi etnike. Ndoshta është nëna e tij tani? Çfarë mendoni ju? – shkruan Georgiev.